پوکی استخوان در بزرگسالان چگونه است؟

مقدمه ای بر پوکی استخوان

پوکی استخوان یک بیماری استخوانی است که با کاهش تراکم استخوان و بدتر شدن کیفیت استخوان مشخص می شود. منجر به متخلخل و شکننده شدن استخوان ها می شود و خطر شکستگی را حتی در اثر ضربه های جزئی یا فعالیت های عادی روزانه افزایش می دهد. واژه «استئوپروز» از واژه یونانی «استئو» به معنای استخوان و «پوروز» به معنای متخلخل گرفته شده است. این بیماری عمدتاً بزرگسالان را تحت تأثیر قرار می دهد و در زنان یائسه و افراد مسن شیوع بیشتری دارد.

علل و عوامل خطر

پوکی استخوان یک بیماری پیچیده است که تحت تأثیر عوامل متعددی از جمله ژنتیک، هورمون ها و انتخاب سبک زندگی قرار می گیرد:

2.1 سن: افزایش سن یک عامل خطر مهم برای پوکی استخوان است. با افزایش سن افراد، تراکم استخوان به طور طبیعی کاهش می یابد.

2.2 جنسیت: زنان بیشتر از مردان مستعد ابتلا به پوکی استخوان هستند. کاهش سطح استروژن در دوران یائسگی باعث تسریع تحلیل استخوان می شود.

2.3 سابقه خانوادگی: سابقه خانوادگی پوکی استخوان یا شکستگی ممکن است خطر فرد را افزایش دهد.

2.4 تغییرات هورمونی: عدم تعادل هورمونی، به ویژه کمبود هورمون های جنسی مانند استروژن و تستوسترون، می تواند منجر به تحلیل استخوان شود.

2.5 عوامل تغذیه ای: دریافت ناکافی کلسیم و ویتامین D و همچنین تغذیه نامناسب به طور کلی می تواند باعث ضعیف شدن استخوان ها شود.

2.6 عدم تحرک بدنی: سبک زندگی بی تحرک می تواند به کاهش استخوان کمک کند، زیرا ورزش تحمل وزن برای سلامت استخوان ضروری است.

2.7 داروها: برخی داروها مانند کورتیکواستروئیدها و برخی داروهای ضد تشنج می توانند خطر ابتلا به پوکی استخوان را افزایش دهند.

2.8 شرایط پزشکی: بیماری های مزمن مانند آرتریت روماتوئید و پرکاری تیروئید ممکن است بر سلامت استخوان تأثیر بگذارد.

علائم و تشخیص

پوکی استخوان اغلب بدون علامت است تا زمانی که شکستگی رخ دهد. شکستگی های شایع مرتبط با پوکی استخوان شامل شکستگی های مچ دست، لگن و ستون فقرات می شود. علائم شکستگی مهره ها ممکن است شامل کمردرد، از دست دادن قد و تغییر در وضعیت بدنی مانند قوز کمر باشد.

تشخیص معمولاً شامل موارد زیر است:

3.1 تست تراکم استخوان: جذب سنجی اشعه ایکس با انرژی دوگانه (DXA) رایج ترین روش برای اندازه گیری تراکم استخوان است. نتایج به عنوان T-score گزارش می‌شود که تراکم استخوان فرد را با میانگین تراکم استخوان بزرگسالان جوان و سالم مقایسه می‌کند.

3.2 تاریخچه پزشکی: بحث در مورد تاریخچه پزشکی، از جمله هرگونه سابقه خانوادگی پوکی استخوان و شکستگی، برای تشخیص بسیار مهم است.

3.3 معاینه فیزیکی: معاینه فیزیکی ممکن است نشانه های از دست دادن استخوان، مانند کاهش قد یا تغییر در وضعیت بدن را نشان دهد.

3.4 آزمایش‌های آزمایشگاهی: آزمایش‌های خون می‌توانند سطوح هورمونی، عملکرد کلیه و کبد و سایر عواملی که ممکن است بر سلامت استخوان تأثیر بگذارند را ارزیابی کنند.

3.5 مطالعات تصویربرداری: اشعه ایکس یا سایر مطالعات تصویربرداری می توانند شکستگی ها را شناسایی کرده و شدت از دست دادن استخوان را ارزیابی کنند.

پیشگیری از پوکی استخوان

پیشگیری از پوکی استخوان شامل ترکیبی از اصلاح سبک زندگی و مداخلات پزشکی است:

4.1 تغذیه: مصرف کافی کلسیم و ویتامین D برای سلامت استخوان ضروری است. محصولات لبنی، سبزیجات برگ دار، غذاهای غنی شده و مکمل ها می توانند به رفع این نیازها کمک کنند.

4.2 ورزش تحمل وزن: شرکت در ورزش های تحمل وزن مانند پیاده روی، دویدن و تمرینات مقاومتی می تواند استخوان ها را تقویت کرده و خطر پوکی استخوان را کاهش دهد.

4.3 استعمال دخانیات و الکل: از سیگار کشیدن و مصرف زیاد الکل باید خودداری کرد، زیرا می تواند استخوان ها را ضعیف کند.

4.4 مدیریت دارو: برای افرادی که در معرض خطر بالای پوکی استخوان هستند، ممکن است داروهایی مانند بیس فسفونات ها یا درمان جایگزین هورمونی تجویز شود.

درمان پوکی استخوان

درمان پوکی استخوان با هدف جلوگیری از شکستگی و بهبود تراکم استخوان انجام می شود. رویکردهای درمانی عبارتند از:

5.1 داروها: بیس فسفونات ها، مانند آلندرونات و ریزدرونات، معمولا برای کاهش سرعت تحلیل استخوان و کاهش خطر شکستگی تجویز می شوند. سایر داروها عبارتند از دنوزوماب، تری پاراتید و هورمون درمانی.

5.2 مکمل های کلسیم و ویتامین D: برای افرادی که دریافت کلسیم و ویتامین D در رژیم غذایی کم دارند، ممکن است مکمل ها توصیه شود.

5.3 فیزیوتراپی: فیزیوتراپی می تواند به بهبود تعادل، قدرت و انعطاف پذیری کمک کند و خطر سقوط و شکستگی را کاهش دهد.

5.4 اصلاح شیوه زندگی: تنظیماتی مانند ترک سیگار و کاهش الکل برای بهبود سلامت استخوان حیاتی است.

5.5 پیشگیری از سقوط: اقداماتی برای جلوگیری از سقوط، مانند حذف خطرات زمین خوردن و نصب نرده ها، می تواند خطر شکستگی را به میزان قابل توجهی کاهش دهد.

5.6 توصیه های غذایی: رژیم غذایی غنی از مواد مغذی سالم برای استخوان، از جمله کلسیم، ویتامین D و پروتئین، برای افراد مبتلا به پوکی استخوان مهم است.

عوارض و خطرات بالقوه

پوکی استخوان چندین عارضه و خطرات بالقوه دارد:

6.1 شکستگی: شکستگی عارضه شایع پوکی استخوان است که اغلب منجر به درد، ناتوانی و کاهش کیفیت زندگی می شود.

6.2 شکستگی های فشاری مهره ها: این شکستگی ها می توانند منجر به تغییر در وضعیت و قد و همچنین کمردرد شوند.

6.3 شکستگی لگن: شکستگی های لگن بسیار جدی هستند و اغلب به جراحی و بستری شدن در بیمارستان نیاز دارند. آنها می توانند منجر به عوارضی مانند ذات الریه و لخته شدن خون شوند.

6.4 ناهنجاری های ستون فقرات ناشی از پوکی استخوان: موارد شدید پوکی استخوان می تواند منجر به ناهنجاری های ستون فقرات و درد مزمن شود.

6.5 از دست دادن استقلال: شکستگی ها و عوارض ممکن است منجر به از دست دادن استقلال و نیاز به مراقبت طولانی مدت شود.

بخش 7: نتیجه گیری

پوکی استخوان یک بیماری شایع و بالقوه ناتوان کننده است که در درجه اول بزرگسالان، به ویژه زنان یائسه و افراد مسن را تحت تاثیر قرار می دهد. در حالی که این بیماری اغلب بدون علائم پیشرفت می کند، می تواند منجر به شکستگی و عوارض سلامتی جدی شود. تشخیص زودهنگام، اقدامات پیشگیرانه و درمان پزشکی مناسب برای مدیریت پوکی استخوان و کاهش خطر شکستگی ضروری است. با اتخاذ یک سبک زندگی سالم برای استخوان، افراد می توانند در جهت حفظ استخوان های قوی و سالم و بهبود کیفیت زندگی خود در این فرآیند تلاش کنند.