بررسی جامع و کامل

آرتروز مفصل لگن

آرتروز مفصل لگن یک بیماری دژنراتیو است که باعث تخریب غضروف و استخوان‌های مفصل لگن می‌شود. این بیماری می‌تواند باعث درد، سفتی و کاهش دامنه حرکتی لگن شود.

👈همچنین بخوانید؛

- علت درد لگن و راههای درمان آن

- مراقبت های بعد از تعویض مفصل لگن

آرتروز مفصل لگن
آرتروز لگن

مقدمه:

آرتروز لگن، که به عنوان استئوآرتریت لگن نیز شناخته می‌شود، یک بیماری دژنراتیو (مزمن) است که غضروف مفصل لگن را تحت تاثیر قرار می‌دهد. غضروف، بافتی صاف و لغزنده است که به استخوان‌ها کمک می‌کند تا به آرامی در مقابل یکدیگر حرکت کنند. در آرتروز لگن، غضروف به تدریج از بین می‌رود و استخوان‌ها در تماس مستقیم با یکدیگر قرار می‌گیرند. این امر می‌تواند منجر به درد، سفتی و محدودیت حرکتی در مفصل لگن شود.

علائم آرتروز مفصل لگن

علائم آرتروز مفصل لگن عبارتند از:

  • درد در لگن، ران یا کشاله ران
  • سفتی در لگن
  • کاهش دامنه حرکتی در لگن
  • احساس ناپایداری در لگن
  • درد در هنگام راه رفتن، ایستادن یا نشستن
  • درد در هنگام چرخش لگن
  • درد در هنگام بلند کردن اجسام سنگین
  • تورم یا حساسیت در مفصل لگن

علل و عوامل خطر آرتروز مفصل لگن

عواملی که خطر ابتلا به آرتروز مفصل لگن را افزایش می‌دهند عبارتند از:

  • افزایش سن: شایع‌ترین عامل آرتروز لگن افزایش سن است. با افزایش سن، غضروف مفصل لگن به تدریج نازک‌تر و فرسوده می‌شود.
  • آسیب دیدگی: آسیب دیدگی مفصل لگن، مانند شکستگی یا دررفتگی، می‌تواند خطر ابتلا به آرتروز لگن را افزایش دهد.
  • بیماری‌های التهابی: بیماری‌های التهابی مانند آرتریت روماتوئید می‌توانند به غضروف مفصل لگن آسیب برسانند و منجر به آرتروز شوند.
  • چاقی: چاقی می‌تواند فشار اضافی بر مفصل لگن وارد کند و خطر ابتلا به آرتروز لگن را افزایش دهد.
  • عوامل ژنتیکی: برخی افراد به طور ژنتیکی بیشتر در معرض ابتلا به آرتروز لگن هستند.
  • شغل‌هایی که نیاز به استفاده مکرر از لگن دارند
  • برخی بیماری‌های زمینه‌ای مانند آرتریت روماتوئید، بیماری لوپوس و پوکی استخوان

تشخیص آرتروز مفصل لگن

پزشک برای تشخیص آرتروز مفصل لگن، معاینه فیزیکی را انجام می‌دهد. در معاینه فیزیکی، پزشک دامنه حرکتی لگن را بررسی می‌کند و به دنبال علائمی مانند درد، تورم و کبودی می‌گردد. همچنین، پزشک ممکن است از آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس یا ام آر آی برای بررسی آسیب‌های احتمالی به لگن استفاده کند.

درمان آرتروز مفصل لگن

درمان آرتروز مفصل لگن به نوع و شدت بیماری بستگی دارد.

در موارد خفیف آرتروز، درمان غیرجراحی ممکن است موثر باشد. درمان غیرجراحی شامل موارد زیر است:

  • استراحت
  • کمپرس سرد
  • مصرف داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (NSAIDs)
  • فیزیوتراپی

فیزیوتراپی به تقویت عضلات اطراف لگن و بهبود دامنه حرکتی آن کمک می‌کند.

تغییر در سبک زندگی:

  • کاهش وزن: چاقی می‌تواند فشار اضافی بر مفصل لگن وارد کند و علائم آرتروز را بدتر کند. کاهش وزن می‌تواند به کاهش درد و بهبود عملکرد مفصل لگن کمک کند.
  • ورزش منظم: فعالیت‌های ورزشی منظم می‌تواند به تقویت عضلات اطراف مفصل لگن، بهبود انعطاف‌پذیری و دامنه حرکتی، و کاهش درد و التهاب کمک کند.
  • استفاده از وسایل کمکی: استفاده از عصا یا واکر می‌تواند به کاهش فشار بر مفصل لگن و بهبود راه رفتن کمک کند.
  • استفاده از گرما یا سرما: استفاده از گرما یا سرما می‌تواند به تسکین درد و التهاب مفصل لگن کمک کند.

در موارد شدید آرتروز یا در صورت عدم پاسخ به درمان غیرجراحی، جراحی ممکن است ضروری باشد.

جراحی‌های آرتروز مفصل لگن

جراحی‌های آرتروز مفصل لگن عبارتند از:

  • آرتروسکوپی: در این جراحی، از طریق چند برش کوچک در پوست، ابزارهای جراحی وارد مفصل می‌شوند. در آرتروسکوپی، می‌توان آسیب‌های غضروف را ترمیم کرد یا استخوان‌های اطراف مفصل را تنظیم کرد.
  • آرتروپلاستی: در این جراحی، مفصل لگن مصنوعی جایگزین مفصل آسیب‌دیده می‌شود.

جراحی تعویض مفصل لگن

جراحی تعویض مفصل لگن، یک جراحی است که در آن مفصل لگن آسیب‌دیده با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌شود. مفصل مصنوعی از موادی مانند فلز، پلاستیک و سرامیک ساخته شده است.

جراحی تعویض مفصل لگن می‌تواند درد و کاهش دامنه حرکتی را در آرتروز مفصل لگن بهبود بخشد. با این حال، این جراحی یک جراحی بزرگ است و خطرات خاصی مانند عفونت، خونریزی و عوارض بیهوشی را به همراه دارد.

پیشگیری از آرتروز مفصل لگن

برای پیشگیری از آرتروز مفصل لگن، می‌توان موارد زیر را رعایت کرد:

  • وزن سالم خود را حفظ کنید. اضافه وزن یا چاقی می‌تواند فشار بر مفاصل را افزایش دهد.
  • عضلات اطراف لگن خود را تقویت کنید. عضلات قوی، به تثبیت مفصل لگن کمک می‌کنند.
  • از انجام فعالیت‌هایی که باعث درد یا ناراحتی در لگن می‌شوند، خودداری کنید.

عوارض آرتروز مفصل لگن

آرتروز مفصل لگن می‌تواند باعث بروز عوارض زیر شود:

  • درد

درد، شایع‌ترین علامت آرتروز مفصل لگن است. درد ممکن است خفیف یا شدید باشد و ممکن است در هنگام استراحت یا فعالیت احساس شود. درد می‌تواند باعث اختلال در خواب، انجام فعالیت‌های روزمره و کیفیت زندگی شود.

  • کاهش دامنه حرکتی

آرتروز مفصل لگن می‌تواند باعث کاهش دامنه حرکتی لگن شود. این امر می‌تواند انجام کارهای روزمره مانند لباس پوشیدن، مسواک زدن یا راه رفتن را دشوار کند.

  • ضعف

آرتروز مفصل لگن می‌تواند باعث ضعف عضلات اطراف لگن شود. این امر می‌تواند باعث اختلال در راه رفتن، ایستادن یا بلند کردن اجسام شود.

  • آسیب مجدد به لگن

آرتروز مفصل لگن می‌تواند باعث آسیب مجدد به لگن شود. این امر می‌تواند در اثر انجام فعالیت‌هایی که باعث درد یا ناراحتی در لگن می‌شوند، رخ دهد.

در موارد شدید آرتروز، ممکن است نیاز به تعویض مفصل لگن باشد. تعویض مفصل لگن یک جراحی بزرگ است که می‌تواند درد و کاهش دامنه حرکتی را در آرتروز مفصل لگن بهبود بخشد. با این حال، این جراحی خطراتی مانند عفونت، خونریزی و عوارض بیهوشی را نیز به همراه دارد.

پیشگیری از آرتروز مفصل لگن

برای پیشگیری از آرتروز مفصل لگن، می‌توان موارد زیر را رعایت کرد:

  • وزن سالم خود را حفظ کنید. اضافه وزن یا چاقی می‌تواند فشار بر مفاصل را افزایش دهد.
  • عضلات اطراف لگن خود را تقویت کنید. عضلات قوی، به تثبیت مفصل لگن کمک می‌کنند.
  • از انجام فعالیت‌هایی که باعث درد یا ناراحتی در لگن می‌شوند، خودداری کنید.

نکات مهم در مورد آرتروز مفصل لگن

  • آرتروز مفصل لگن یک بیماری پیشرونده است. این بدان معناست که با گذشت زمان، علائم بیماری بدتر می‌شوند.
  • درمان آرتروز مفصل لگن به نوع و شدت بیماری بستگی دارد.
  • در موارد خفیف آرتروز، درمان غیرجراحی ممکن است موثر باشد.
  • در موارد شدید آرتروز یا در صورت عدم پاسخ به درمان غیرجراحی، جراحی ممکن است ضروری باشد.

سخن پایانی

آرتروز مفصل لگن یک بیماری شایع است که می‌تواند باعث درد و کاهش عملکرد لگن شود. درمان آرتروز مفصل لگن به نوع و شدت بیماری بستگی دارد. در موارد خفیف آرتروز، درمان غیرجراحی ممکن است موثر باشد. در موارد شدید آرتروز یا در صورت عدم پاسخ به درمان غیرجراحی، جراحی تعویض مفصل لگن ممکن است ضروری باشد.

سوالات متداول

افراد مسن، زنان، دارای سابقه آسیب دیدگی لگن، اضافه وزن، مشاغل خاص و مبتلایان به نقرس و بیماری‌های التهابی روده بیشتر در معرض آرتروز لگن هستند.

درد آرتروز لگن می تواند به صورت مبهم، تیز، سوزاننده، عمیق، متغیر و وابسته به فعالیت باشد.

دیگر مقالات کاربردی